ایزوسیانات کارون یک ترکیب شیمیایی آلی حاوی گروه (R−N=C=O) می باشد .
که اولین بار در سال 1848 توسط فردی به نام Wurtz کشف شد.
ترکیبی که با دو گروه عامل و یا بیشتر تولید شود به ترتیب دی ایزوسیانات و پلی ایزوسیانات نام دارند.
این ترکیبات از خانواده ترکیبات شیمیایی با وزن مولکولی کم و بسیار واکنش پذیر هستند.
ایزوسیاناتها مونومرهای مهمی هستند که در طیف وسیعی از واکنشهای شیمیایی شرکت میکنند.
به عنوان مثال میتوانند با آمینها، الکلها، مرکاپتانها، آب، کربوکسیلیک اسید و
حتی با خودشون واکنش داده و به فرمهای دیمرها (اوردتیونها) و تریمرها (ایزوسیانوراتها) را تشکیل میدهند
یا می توان آنها را به پلی ایزوسیانات پلیمریزه کرد.
این ماده کاربرد زیادی در ساخت فوم های پلی اورتان دارد.
و به عنوان حساس کننده پوست معروف است.
ایزوسیانات مواد اولیهای است که کلیهی محصولات پلی یورتان را تشکیل میدهد.
این ماده کاربرد فراوانی دارد و از مشاغلی که ممکن است در معرض ایزوسیانات قرار بگیرند
شامل رنگ آمیزی، تولید فوم و ساخت بسیاری از محصولات پلی اورتان مانند مواد شیمیایی، فوم پلی یورتان،
مواد عایق، پوششهای سطحی، صندلیهای اتومبیل، مبلمان، پوششهای کف، تشک زیر فرش، مواد بسته بندی،
کفش، پارچههای چند لایه، لاستیک پلی اورتان و چسبها و …. میباشند.
پلی یورتان ها مهمترین بخش از مصارف ایزوسیانات را تشکیل میدهند و در بسیاری از واکنشهای دیگر نیز شرکت میکنند.
پرکاربردترین ترکیبات، دی ایزوسیاناتها هستند که حاوی دو گروه ایزوسیانات و پلی ایزوسیانات ها که معمولاً از دی ایزوسیاناتها گرفته میشوند
و ممکن است حاوی چندین گروه ایزوسیانات باشد.
دی ایزوسیاناتها را میتوان به دو دستهی کلی آروماتیک و آلیفاتیک تقسیم بندی کرد.